TEZEKKÜR a. (ar. zikriden tezekkür). Esk.
1. Bir konu hakkında konuşma: "Mecalisi ınûteaddidede çâresi tezekkür olundukda..." (Cevdet Paşa, XIX. yy).
2. Hatırlama, anımsama.
3. Tezekkür etmek, bir konuyu görüşmek; hatırlamak.