TEZELZÜLAT, -tı çoğl. a. (ar. tezelzül
' ün çoğl. tezelzülat). Esk.
1. Sarsılmalar; yersarsıntıları: "Rabb-ül-evkatde arşın uğradığı tezelzülata maruz kalıyor idi"
(Mehmet Tevfik).
2. Tezelzûlatı arziye,
depremler. yersarsıntıları.
Kaynak: Büyük Larousse