TEZKİR a. (ar. zikr’den tezkir). Esk.
1. Hatırlama, anımsama.
2. Tezkir etmek, eylemek, hatırlamak, akla getirmek: "Tezkir eyle maziyi, / -Gel ey hemdemi dilberi" (Tevfik Fikret).

—Esk. dilbilg. Bir sözcüğü eril biçimde kullanma.