TEZLİL a. (ar. zillet'ten teziii). Esk.
1. Aşağılama, hor görme; "Bilakis beni tezlil için yakamı bırakmıyorsunuz" (R, C. Ulunay).
2. Teziii etmek, hor görmek: ''Bizi teziii ve tahkir eden birine kalbimizi açmayız" (Ft. C. Yalçın).