AKSETMEK, fr. (aks tan) 1. (Bir yerden, bir yere) aksetmek, ses ya da ışık sözkonusuysa, yankılanmak ya da yansımak: Cepheden akseden top sesleri. Lambadan akseden ölgün ışık.
2. Parlak, düz bir yüzeye aksetmek, bir cisim, bir şekil sözkonusuysa, o yüzeyde görünmek: Aynaya akseden hayali. Gölün sularına akseden dağlar.
3. Bir kimseye, bir topluluğa, basına vb. aksetmek, bir haber, bir olay sözkonusuysa, ona ulaşmak; duyulmak, intikal etmek: iş mahkemeye aksetti. Olay basına aksetti.
4. Ed. Bir şeye, bir yere aksetmek, bir durum, bir olay vb. sözkonusuysa, onda izleri, etkileri görülmek: Yazarın romanlarına akseden yaşantısı/hayatı.