ADLİYE a. (ar. 'adlı ve -iyye’den eadliy- ye).
MsXLabs.org & Büyük L.
1. Adaleti yerine getirmek, yasaları uygulamakla yükümlü devlet örgütü. —2. Bu örgüte ilişkin işlemlerin yürütüldüğü resmi bina.
—Cez. huk. Adliye aleyhine cürümler, adalet örgütünü yanıltmaya, oyalamaya, ona zorluk çıkarmaya yönelik suçlar (Bk. ansiki. böl.) || Huk. Adliye encümeni, (Eşanl. ADALET" KOMİSYONU). |J Adliye mahkemeleri, adli yargı sistemi içindeki mahkemeler. ( -* ADLİ* YARGI, mahkeme.) ||Adliye memurları, bağlı bulundukları mahkeme hâkiminin emrinde çalışan, yazı işleri müdürleri (başkâtipler), zabıt kâtipleri, mübaşirler ve diğer memurlar. || Adliye vekâleti, (Eşanl. ADALET* BAKANLIĞI).
—ANSİKL. Cez. huk. Adliye aleyhine cürümler, Türk Ceza kanunu'nda “Kanunen ifası lazım gelen bir hizmetten imtina" “suçtasnii ve resmi mercileri iğfal”, "iftira", "yalan şahadet ve yalan yere yemin", "avukat ve davavekillerinin suisti- mali"... gibi 282. ile 310. maddeler arasında düzenlenmiş suçlardır. Bu suçların ortak özelliği, adalet örgütünü yanılgaya uğratmalarıdır.
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
