THOREZ (Maurice), transız siyaset adamı (Noyelles-Godault, Pas-de-Calais, 1900 - Karadeniz'de 1964). 12 yaşında bir maden şirketinin bürosunda çalışmaya başladı. 1914’te alman istilası yüzünden ailesiyle birlikte göç etmek zorunda kaldı. 1920'de askere gidinceye kadar çeşitli mesleklerde çalıştı. 1919'da Sosyalist parti'ye (SFİO) girdi, Tours kongresi’nden sonra Komünist partisi’ni yeğledi, askerliği biter bitmez Pas-de-Calais, daha sonra Kuzey bölgesi komünist federasyonu daimi sekreteri oldu. 1924’te, FKP merkez komitesine, 1925'te politbüroya girdi ve aynı yıl Fas savaşı'na karşı kurulan komiteyi yönetti. 1928'de Komünist enternasyonal'in yürütme komitesi üyesi, nisan 1929'da FKP kolektif sekreterliği üyesi oldu. 1927’de askerleri itaatsizliğe kışkırtmakla suçlanarak hapse atıldı (haziran 1929 - nisan 1930). Temmuz 1930'da ortak sekreterler Barbö ve Cölor’u görevden uzaklaştıran Enternasyonalin desteğiyle FKP'nin genel sekreteri oldu. Nisan 1931’de Enternasyonalin prezidyumuna girdikten sonra, Henri Barbusse ve Romain Rollandin başlattıkları (1932) Amsterdam-Pleyel hareketini destekledi ve Enternasyonalin Fransa temsilcisi Evgen Fried'in yardımıyla SFİO ile bir zirve ittifakı (temmuz 1934), arkadan bir “halk cephesi” (bu deyimi ekim 1934'te ortaya attı) kurmaya girişti. 1932'de milletvekili oldu, 1936'da yeniden seçildi, 3 eylül 1939’da silah altına alındı 4 ekimde Enternasyonalin emriyle kıtasından ayrılarak SSCB’ye gitti. 25 kasımda firar suçundan hüküm giydi ve şubat 1940'ta transız va tandaşlığından çıkarıldı. Ekim 1944'te Geçici hükümetçe affedildi, kasımda Fransa' ya döndü. Ekim 1945’te milletvekili seçildi, General de Gaulle'ün hükümetinde (kasım 1945 - ocak 1946) kamu yönetimıy le görevli Devlet bakanı oldu, kamu yönetimi statüsünün hazırlanmasında önemli rol oynadı. Daha sonra Fölix Gouiıı, Georges Bidault ve Paul Ramadier hükümetlerinde Başbakan yardımcılığı (mayıs 1947'de komünist bakanların hükümetten atılmasına kadar) yaptı. Ekim 1950'de bir beyin kanarTiası geçirdi, tedavi için SSCB’ye gitti, dönüşünde FKP'nin yönetimini yeniden ele aldı. Partinin XVII. Kongresinde (mayıs 1964) genel sekreterlik görevinden ayrılarak parti başkanı oldu. Fils du peuple (Halk çocuğu) adıyla özyaşamöyküsünü yayımladı (1. bas. 1937).