TIMAR a. (fars. timar)
1. Binek hayvanlarının derisini, tüylerini, kıllarını özel bir araçla temizleme. (Bk. ansikl. böl.)
2. Bir binek hayvanını tımar etmek, onun derisini, kıllarını kaşağı ile temizlemek.
—Esk.
1. Hastaya ya da yaralıya bakma.
2. Yarayı temizleme; iyileştirme.
3. Cariye, halayık vb. saray görevlilerinin hava değişimi için saraydan başka bir yere gönderilmeleri.
4. Ağacı, tarlayı, bağı işleme, bunların bakımını yapma
5. Tımar etmek, hastaya bakmak, tedavi etmek; bir yarayı iyileştirmek, temizlemek, ağaca, toprağa bakmak, onu ıslah etmek
—Bine. Timar takımı, atı tımar etmekte kullanılan sünger, ince fırça, kalın fırça, kuyruk fırçası, kaşağı, ter bıçağı, gebre vb. araçların tümü.
—ANSİKL. Tımarın amacı, hayvanların derisini ve kıllarını yapışkan kirlerden ve tozlardan temizlemektir. Timar, fırça, kaşağı, tarak, gebre, sünger, tırnak bıçağı ve makasla yapılır.
Kaynak: Büyük Larousse