TIRNAKÇI sıf. ve a. Arg.

1. Para alıp verirken, içinden bir ya da birkaçını aşırmayı beceri haline getirmiş yankesici.

2. Oyunda, kâğıtlara tırnak atarak hile yapan kimse.


♦ a. Kur. tar. OsmanlIlarda haftanın her perşembe günü padişahların tırnaklarını kesen hasodalılardan saray görevlisi. (Bu görev Abdülhamit I döneminde [1774 -1789] kaldırıldı.)