TIYN a. (ar tıyn). Esk.
1. Balçık, çamur.
2. Tiynı ahmer, kırmızı aşıboyası. || Tıynı asfer, sarı aşıboyası. || Tıynı ebyaz, tebeşir || Tıynı hadidi, aşıboyası.
—Hat. Tıynı hikmet,
hattatlarca tebeşire verilen ad. (Aharlanmış ve tıla sürülmüş kâğıdın aşırı kayganlığı, tebeşir tozu sürülmüş bir çuhanın kâğıt üzerinde gezdirilmesiyle giderilirdi.)
Kaynak: Büyük Larousse