TİEPOLO (Giovanni Battista), İtalyan ressam ve gravûrcü (Venedik 1696 Madrid 1770). Gregorio Lazzarini ve Piazzetta'nın öğrencisiydi; il Veronese ve S. Ricci'nin etkisinde kaldı. Saydam ve açık renkleri dikkate değer bir biçimde kullanarak, hiç zorlamasız yapıtlar ortaya koyan sanatçı, İtalyan okullarının son büyük temsilcisi olarak kabul edilir. Gençlik döneminin (1720’ye doğr. 1728) en önemli yapıtı Udine başpiskoposluk binasını süsleyen fresklerdir (1727 -28); sanatçı, daha o zaman, seyircinin beğenisini kazanan, dolambaçsız ve yalın, çok yeni kompozisyon biçimlerinden yararlanmıştır Olgunluk döneminde (1729-1760) Tiepolo’ya birçok sipariş verildi. Milano’da üç saray, Venedik'te S. Maria dei Gesuati' nin tavanı (Aziz Dominicus'un zaferi, 1737 -1739), Labia sarayı (1747-1750), Würzburg' da Residenz’in salonu ve büyük şeref merdiveni (Friedrich Barbarossa'ntn yaşamından sahneler; Olympus, 1750-1753) ya da Vicenza yakınında villa Valmarana (1757). Madrid Krallık sarayı'nın süslemeleri (1762 -1766) sanat yaşamının doruk noktasını oluşturur, il Veronese geleneğinde büyük J boy dinsel ve dindışı sahnelerden oluşan - bu dekorasyon çalışmaları, sanatçının, meslek yaşamı boyunca, dinsel tablolar, düşsel figürler ve mitolojik diziler de yapmasını engellememiştir. Tüm bu yapıtlar, bir önceki yüzyılda Rubens’in çalışma yöntemini anımsatan olağanüstü güzellikte taslaklarla hazırlanmıştır. Tiepolo'nun üslubu desen ve tasarım açısından görkemli, renk ve ışık etkileri bakımından da zariftir. Biçim lerin mekân içinde eklemlenmesinin yarattığı hassas sorunları çözmekte görülen ustalık ve çoğu kez konunun alegorik özünün ötesine geçen biçim güzelliği arayış büyük hayranlık uyandırır. Ustanın grafik yapıtları da bol ve değerlidir (aralarında 10Scherzi ve 24 Caprici dizilerinin de yer aldığı ofortlar ve desenler).