Aphrodlslas’lı latin filozof (İ S. II. yy ’ın sonu ve III. yy.'ın başı). 198-211 arasında Lykeion'u yönetti. Aristoteles’i (Metalizik'i [Metata physıka) ve Topikalar'ı) yorumladı. Bu yorumlar, Ortaçağ'da özellikle de Thomas Aqu- inus için büyük önem taşıdı. Yapıtlarından De Fato'yu, Septimus Severus’a adadı; De Anima'dan günümüze sadece iki kitap kaldı; De intellectu'da içkin tanrı anlayışına karşı çıkarak, aşkın tanrı anlayışını savundu. Tinden (zihinden) tamamen ayrı bir varlık olarak gördüğü ruhun, bedeni kuran öğeler karışımından başka bir şey olmadığını ve ölüm anında çözülüp dağıldığını ileri sürdü.