TORBALAMAK g. f. Şeyleri torbalamak. torbaya koymak; torba haline getirmek.

—Ağ. yet. Bir fidanın kök kısmını toprağı ile birlikte torbaya koymak.

♦ torbalanmak dönşl. f. Bir şeyden söz ederken, gevşeyip sarkmak: Göz altları, gerdanı torbalanmak. Etekliğinin arkası torbalanmış.

—Denize. Bir yelkenden söz ederken, iyice gerilmemesi ya da direğe bağlanan rüzgâr üstü yakasının rüzgâr altı yakasından uzun olması nedeniyle rüzgârla şişmek.

♦ torbalanmak edilg. f. Torbaya konmak; torba haline getirilmek.