TOTEM a. (ing. totem; algonkin dilinde ototeman'dan).
1. Bir topluluğun ya da bir bireyin atası ya da koruyucusu olarak kabul edilen hayvan.
2. Bu hayvanın tasviri.
3. Totem direği ya da totem kazığı. Vancouver'dan Alaska'ya kadar Kuzey -batı Büyük Okyanus kıyılarında oturan Kızılderililer’in diktikleri, sedir ağacından yontulmuş ve boyanmış direklere genellikle verilen ad. (Evlerin ön cephesine dikilenler "arma” türündendi ve ailenin efsanevi kökenini temsil ederdi; potlaçlar sırasında dikilenlerse, cenazeyle ilgiliydi ve ölünün ailesine ait simgelerle süslenmiş olurdu.)
Kaynak: Büyük Larousse