TÖHMET, -tl a. (ar. vehm'den töhmet).
1. Bir kimseyi işlemediği bir suçun yükü altında bırakma; suçlama.
2. Töhmet altında bırakmak, bir kimseyi suçsuz olduğu halde suçlu gibi göstermek. || Töhmet altında kalmak, suçu olmadığı halde kendisine suç yüklenmek.