TUFAL a. Metalürj.
1. işlenmiş ya da kütlesel metal parçalarının yüzeyinde yüksek sıcaklıkta meydana gelen oksit.
2. Isıl işlem sırasında yükseltgenme sonucu çelik parçaların yüzeyinde oluşan karmaşık demir oksitli metalsel parça.
3. Dövme ve çekiçleme yoluyla demir-çelik ürünlerinin yüzeyinden kaldırılan metal oksit parçası. || Tutat gidermek, metal yüzeyini kaplayan oksit katmanını uzaklaştırmak. (Metal yüzeyindeki tufallar, bir asit banyosunda çözündürme [sülfürik asit], kumlama, saçma savurmayla temizleme ya da basınçlı su püskürtme [sıcakta haddeleme] gibi çeşitli yollarla giderilir.)

—Demir dövdükten sonra kızıl dereceye dek ısıtıp daha sonra çekiçleyerek oksit katmanını gidermek ve çıplak metali ortaya çıkarmak.