TUKHACHEVSKY (Mikhail Nikolayevich), rus mareşal (Aleksandrovskoye, Smolensk, 1893 - Moskova 1937). Eski İmparatorluk muhafız birliği subayıydı; Almanya’da esir düştü ve enterne edildi. 1917'de esaretten kaçtı ve devrime katıldı. 1918'de Troçki tarafından I'. Kızıl Ordu'nun başına getirildi ve çar ordusundaki eski arkadaşlarını yeni rejime katılmaya davet etti. Eylül 1918'de, Çekler'e (eski aVusturya ordusu esirleri) karşı savaştı ve onları Ural'a püskürttü. Sonra Kolçak ve Denikin'e karşı savaştı. Polonya-Rusya savaşı sırasında batı cephesine komuta etti (1920) ve burada ünlü günlük emrini verdi: "Dünya yangınının yolu Polonya'nın cesedi üzerinden geçer." 1921-1923 arasında Kronştadt denizcilerinin, sonra da Volga köylülerinin ayaklanmalarını bastırdı. 1928'de Leningrad (bugün San-Petersburg) askeri bölgesi komutanı, sonra ordu genelkurmay başkanı, 1931'de Savunma halk komiseri yardımcısı oldu. 1935'te mareşalliğe yükseltildi. Troçki tarafından desteklenen Tuhaçevskiy, halk milisleri ordusunun kurulmasına karşı mücadele etti ve sonunda hükümete düzenli ordular kurulması gereğini kabul ettirdi. Kızıl Ordu'nun gerçek kurucusudur. Reich genelkurmayıyla gizli anlaşmalar yaparak 1933'e kadar alman teknisyenlerin yardımını sağladı; karşılığında da Versailles antlaşması ile Almanya’da yetiştirilmesi yasaklanan uçak ve tank pilotlarının Rusya'da eğitim görmeleri konusunda kolaylıklar gösterdi. Karanlık bazı nedenlerle vatan hainliğiyle suçlandı ve Stalin'in 1937'de başlattığı temizlik hareketinin en önemli kurbanı oldu. 1961’de Hruşçev tarafından itibarı iade edildi. 1939'da kaleme aldığı hiç basılmamış bir yapıtının bazı bölümleri, 1962'de les Nouveaux ProbIĞmes de la guerre (fr. çev.) [Savaşın yeni soruları] adı altında Moskova'da yayımlandı.