TUŞE a. (fars. tüşe). Esk.
1. Azık, ölmeyecek kadar yenen şey.
2. Tuşei rah, yol azığı.

TUŞE a. (fr. toucher). Müz. DOKUNUŞ'un eşanlamlısı.

—Semeiol. Bir ya da birkaç parmağın lastikten ya da plastikten bir eldiven içinde doğal bir boşluğa sokulmasıyla yapılan muayene (dölyolu tuşesi, gödenbağırsağı tuşesi, ağız tuşesi).