TUTARLI sıf.
1. Bölümleri mantıksal bir ilişkiyle birbirine bağlanan bir şey (kuram, söz vb.) için kullanılır: Enflasyonla mücadelede tutarlı bir politika izlemek. Tutarlı düşünceler.
2. Düşüncelerinde ve davranışlarında mantıklı bir bağlantı ve süreklilik bulunan bir kimse için kullanılır: Tutarlı bir insan.

♦ be. Bağlantılı, mantıklı bir biçimde: Tutarlı konuşmak. Tutarlı davranmak.