TUTTURMAK gçz. f. Bir kimse sözkonusuysa, herhangi bir konuda diretmek, aklına kovdtıöıı bir sevi ısrarla istemek. Eve gidelim diye tutturdu. Kırkından sonra yazar olacağım diye tutturdu.

♦ g. f. Bir şey tutturmak, ona başlamak, onu yapmakta olmak, sürdürmek: Türkü, şarkı tutturmak.

—Kâğ. san. Islak haldeki sürekli kâğıt yaprağını önce kâğıt makinesinin eleklerinden, daha sonra da kurutucusundan geçirerek makineyi çalışır duruma getirmek işlemi.