TÜMLEME a. Tümlemek eylemi.
—Arit. ve Bilş. Verilen bir sayılama tabanında yazılmış bir sayının tümlecini almaktan oluşan işlem.
—Dilbil. Üretici dilbilgisinde, bir ad ya da fiil sentagmasına tümleyen işlevi gören bir cümleyi yerleştirmeyi amaçlayan dönüşüm. (TÜMLEYEN DÖNÜŞÜMÜ de denir.)
Kaynak: Büyük Larousse