ŞAFİİ a. (ar. imam Şafii'nin adından şa- frii). Esk.
1. Şafiilik mezhebinden olan kimse.
2. Şafii köpeği gibi titremek,
aşırı ölçüde üşüyerek çok titremek. |j Şafii köpeğine dönmek, benzemek,
yüzünü, göze batacak biçimde çok boyamak ya da yüzü gözü çok kirli olmak. || Şafii köpeği yalasa temizlemez, doymaz,
bir kimsenin ya da bir şeyin çok kirli ve pis olduğunu belirtmek için söylenir.
Kaynak: Büyük Larousse