ŞAHİ sıf. (fars. şah ve -/'den şahi). Esk. Şahla ilgili, şaha ait.

♦ a.
1. Şah olma, şahlık.
2. Mermerşahinin kısa söylenişi.

—Esk. sil. Osmanlı ordusunda kullanılan bir tür uzun menzilli top. (Mehmet ll'nin [Fatih] İstanbul'u almak için döktürdüğü büyük topa “şahi" adı verilmiş, daha sonra büyük toplar bu adla anılmıştır.)

—Mutf. Yumurta, nişasta, süt ya da su ve şekerle yapılan bir tür helva.