ŞAHSİYAT, -tı çoğl. a. (ar. şâhşiyye, şahşiyyet in çoğl. şahşiyyat, kişilikler). Esk
1. Kişiye ait şeyler.
2. Bir kimsenin kişiliği, davranışları üzerine söylenen sözler.
3, Şahsiyat yapmak, şahsiyata dök mek, üzerinde durulan konuyu bir yana bırakarak kişilerin olumsuz yönlerini belirt meye çalışmak: Konuya dönün, lütfen şahsiyat yapmayın.