ŞAKA a.
1. Gülmek, eğlenmek amacıyla söylenen söz, yapılan hareket: Hoş bir şaka. Şakadan hoşlanmak, hoşlanmamak.
2. Şaka etmek, şaka yapmak, bir kimseye kırıcı olmayan söz ya da davranışlarla takılmak; ciddiye alınmayacak bir söz söylemek: Şaka ediyorsun herhalde, böyle düşünüyor olamazsın. || Şaka gibi gelmek, bir şeyin olduğuna ya da olabileceğine bir türlü inanmamak, böyle bir şeye ihtimal vermemek. || Şaka götürmemek, sözkonusu bir iş, önemsenecek, ciddiye alınacak ya da dikkat gerektirecek bir türden olmak: İşin şaka götürür bir yanı yok, sonra pişman olursun. || Şaka iken kaka olmak, şaka olarak başlayan bir durum sözkonusuysa, çığırından çıkarak kavgaya dönüşmek (tkz.). || Şaka kaldırmak, el ya da dil ile yapılan şakaya katlanmak, dayanmak. || Şaka maka, farkına varmadan: Şaka maka epey vakit kaybettik. || Şakamaka derken, önce önemsenmezken sonra bir işe ya da duruma önem vermek gerektiğinin anlaşılması halinde söylenir: Şaka maka derken adam hepimizden daha fazla kazanmaya başladı. || Şaka söylemek, salt şaka yapmış olmak için söylemek, ciddi olarak söylememek. || Şaka yollu, ciddi bir şeyi şakaya vurarak, ona şakaymış gibi bir hava vererek: Eleştirilerini şaka yollu dile getirir, söyleyeceklerini söylerdi. || Şakadan, şaka olsun diye: Şakadan ağlar gibi yaptı. ( ŞAKACIKTAN.) || Şakası yok, bir kimseden söz ederken, onun hatır gönül dinlemeden gerekeni yapacağını ya da bir durumun önem verilmezse tehlikelere yol açacağını belirtmek için söylenir: Dikkat ve özen konusunda hiç şakası yoktur. Şakası yok, salgın hastalık bu. || Şakaya almak, gerçeMe ciddi olan bir şeyi şaka gibi göstermek ya da görmek. || Şakaya boğmak, dökmek, bozmak, üzerinde ciddi olarak durulan bir konuyu, giderek şakaya dönüştürmek: Sıkışınca işi şakaya boğar, konudan uzakla- şırdı. || Şakaya gelmek, şaka kaldırmak, şakaya katlanmak. || Şakaya gelmemek, sözkonusu bir kimse ise, şaka kaldırmamak; bir iş ya da durumsa, hafifseme götürecek bir yanı olmamak: Yangın bu, şakaya gelmez. || Şakaya getirmek, bir işi ya da konuyu karşısındakine doğrudan doğruya söyleme yerine şaka görüntüsü vererek söylemek. || Şakaya vurmak, ciddi bir şeyi şaka olarak kabul etmek. || Şakayı kakaya çevirmek, şaka olarak başlayan bir konuşmayı tatsız bir duruma sokmak (tkz.).

—Ed. Birini küçük düşürmeden, aşağılamadan söylenen, hafifçe eğlenme, takılma biçimindeki söz.