ŞANE a. (tars. şane). Esk.
1. Tarak.
2. Şane-saz, tarak yapan, tarakçı. || Şane -zede, saçları taranmış. || Şane-zen, baş tarayan; sorunları çözmesini becerebilen,

ŞANE a. (öncekiyle eşkökenli) Müz. Türk müziğinde XVII. yy.'da kullanılıp sonra terk edilmiş bir saz.