ŞANTAJ a. (fr. chantage).
1. Birinden bir şey elde etmek amacıyla, korkutarak yaratılan baskı. (Bir kişinin namus ve onurunu zedeleyecek, itibarını sarsacak, onun şöhret ve servetine zarar verecek bir konuyu basın yoluyla açıklayan ya da açıklama tehdidiyle para ya da çıkar sağlayanlar ya da buna teşebbüs edenler, çeşitli hapis ve ağır hapis cezasıyla cezalandırılırlar [Türk cez. k. md. 192).)
2. Bir kimseden vermeyi reddettiği bir şeyi almak amacıyla onu tehdit etmek eylemi: Şantaj işe yaradı, işten çıkarılacakları söylenince tümü de işbaşı yaptı.
3. (Bir kimseye) şantaj yapmak, onu şantaj yoluyla korkutmak.