ŞANTİYE a. (fr. chantıer).
1. Yapı gereçlerinin konduğu ya da hazırlandığı yer.
2. Onarım ya da inşaat çalışmalarının yapıldığı arazi ya da yapı.
3. Gemi tezgâhı.
4. Şantiye şefi, bir şantiyede, işlerin yürütülmesiyle, şantiyenin ve emri altındaki personelin yönetimiyle sorumlu mühendis ya da mimar.

—Mad. oc. Bir maden ocağında, bir ya da birçok işçinin üretim için gerekli olan farklı işlemleri (galeri sürme, kazı, tahkimat, yükleme, tavan denetimi) gerçekleştirdiği yer.