ŞAR a. (yansıma söze.).
1. Gür akan bir sıvının bir yerden akarken, dökülürken çıkardığı ses.
2. Şar diye, birdenbire ve çok miktarda: Burnundan şar diye kan boşandı.
3. Şar şar, bir sıvının gür ve çok ses çıkararak aktığını belirtmek için kullanılır: Çeşme şar şar akıyor, duymuyor musun?

ŞAR a. (fars. şar). Esk. Şehir.

ŞAR a. (ar. şa'r) Esk
1. Kıl.
2. Şar-ı şarib, bıyık kılı.

ŞAR a Tar. Abbasi halifeliğine bağlı olarak Fergana ve Semerkand kentlerini yöneten samani emirlerinin unvanı. (Fergana emiri Ahmet Esed bin Saman [819 -864] bu unvanı taşıyan Samaniler'in ilkidir.)