ŞEBZİNDEDAR sıf. (fars. şeb, zinde ve dar'dan şeb-zinde-dBı). Esk.
1. Gece uyanık kalan, geceyi uyanık geçiren.
2. Geceleri çalışan, geceleri iş yapan.
3. Gece vakti ibadet eden.

♦ a. Gece bekçisi.

. Esk. Baş yarma,

—isi. huk. Bir kimsenin başını, yüzünü yaralama. (Yaralayan kişiye hükümet-i adi cezası uygulanır.)