ŞEFKAT, -tl a. (ar. şefkat). Yumuşak davranışlar ve incelikli, sıcak bir ilgi ile açığa vurulan sevgi; sevecenlik: Benden hiçbir zaman şefkatini esirgememiştir. Şefkat dolu bir insan. Anne şefkati.

—Esk. Şefkat-kârane, acıyarak, şefkat göstererek. || Şefkat-nisar, esirgeyen, acıyan, şefkat saçan.