ŞELEL a. (ar. şelel). Esk. Çolaklık, el kol tutulması.

—Esk. anat. Gözün ağtabakısının en hassas olduğu nokta. || Şelel-i semi, işitme beneği.

—Esk. bot. Şelel-i intaşiye, çimlenme beneği.

—Esk. fizyol. Ciltte oluşan leke. || Şelel-i astar, sarı benek.