ŞERAFET, -tl a. (ar. şerafef). Esk.
1. Soyluluk, şereflilik.
2. Şeriflik, imam Flasan yoluyla, Hz. Muhammet'in soyundan gelme.
3. Şeralet-i Mekke-i Mükerreme, Mekke şerifliği.

—isi. Halife Ali'nin oğlu Haşan yoluyla Hz. Muhammet'in soyundan gelme onuru. ( ŞERİF.)