ŞOFÖR a. (fr. chauffeur'öen).
1. SÜRÜCÜ’nün eşanlamlısı.
2. Şoför mahalli, kara taşıtlarında sürücünün oturduğu ön koltuk. || Şoför muavini, genellikle otobüs, minibüs, kamyon gibi kara taşıtlarında yolculara ve şoföre yardım eden kimse.
—Trafik. Şoför okulu, sürücü belgesi (ehliyet) alacak adaylara araba kullanmayı öğreten okul.
Şoförler ve otomobilciler federasyonu (Türkiye), 507 sayılı Esnaf ve küçük sanatkârlar yasası'na dayanılarak kurulmuş olan (1953) ve esnaf statüsündeki motorlu araç sahipleriyle sürücülerinin üye bulunduğu yerel dernekleri bünyesinde toplayan kuruluşun adı. Şoförler ve otomobilciler federasyonu'nun merkezi Ankara’dadır.
Kaynak: Büyük Larousse
