ŞİTA a. (ar. şifâ). Esk. Kış: Mevsimi şita (kış mevsimi).

—Ed. Divan edebiyatında acımasız, adil olmayan bir hükümdar olarak canlandırılır: "Şifanın ettiği bidadı mülk-i gülşendet Efendi binde birin söylesem dolar defter" (Kışın gülşen ülkesinde yaptığı adaletsizliklerin binde birini yazsam efendi, defter dolar) [Nedim], Lamii, Münazarai sultanı bahar ba şehriyarı şita adlı alegorik öyküsünde şita adlı şehriyarla bahar adlı sultanın süregiden savaşını, doğaya sırayla egemen olduklarını anlatır.