SABIK sıf. (ar. sebk. ilerleme’den sabık)
1. Bir görevde, durumda daha önce bulunmuş olan; eski, önceki: Sabık başbakan.
2. Esk. Geçen, geçmiş, bir önceki: Asr-ı sabık (geçen yüzyıl).

—Esk. Sabık ve esbak, eski ve daha eski. || Sabık ve lahik, eskisi ve yenisi; önceki ve şimdiki. || Sabık-ül-beyan, sabık-üz-zikr, önceden, zikredilen, yukarıda adı geçen.