SAĞIR sıf. ve a.
1. işitme duyusundan yoksun ya da ses algılaması bozuk olan kimse için kullanılır: Kazadan beri kulaklarından biri sağırdır.
2. Duygusuz, duyarsız kimse.
3. Karşında sağır yok, sağır değilim," sesini fazla yükseltme, bağıracak ne var "anlamında söylenir (tkz). || (Bir kimseyi) sağır etmek, bir kimsenin sağırlaşmasına yol açmak; kulaklarını çok rahatsız etmek: Kulakları sağır eden korkunç bir gürültü. || Sağır olmak, sağırlaşmak, işitmez bir duruma gelmek. || Sağırlar diyaloğu, herkesin karşısındakinin söylediklerini anlamaya, iletişim kurmaya çalışmadığı durum. || Mısırdaki sağır sultan bile duydu, "bir olayı bir haberi işitmeyen kimse kalmadı, herkes duydu” anlamında kullanılır.

♦ sıf. Isı geçirgenliği az olan bir şey için kullanılır: Sağır soba.

—Akus. Sağır ya da sessiz oda, serbest bir akustik alan elde etmek amacıyla iç duvarları olabildiğince ses soğurucu hale getirilmiş oda.

—Balıkç. Sağır olta, kaba olta da denen, oldukça ağır, kurşunu iğneye göre nisbeten aşağıya bağlanmış olta. (Karşt. ani. HASSAS OLTA.)

—Ceb. Sağır indis, tansör hesabında, bir tansörün monom biçiminde kısa yazılışında toplamayı yaptıran indis. (Kısaca ajb. olarak yazılan sağır indis, /.serbest indistir.)

—Ekmekç. Sağır koltuk, ekmek fırınında ateşin yandığı yere uzak kalan ve az ısınan bölüme verilen ad. (Ateşin yandığı yere ateş koltuğu denir, sağır koltuk bunun karşısındaki bölümdür.)

—Esk. dilbilg. Sağır kel, türkçedeki “h" sesini gösteren kef harfi.

—Fels. Leibniz'in matematik yapıtlarında, akılsal olmayan ("işitilmeyen") bir sayı için kullanılır.

—inş. Üzerinde kapı, pencere bulunmayan bir duvar, günışığı almayan bir mekân, boşluğu açılmadan yapılmış ya da sonradan duvar örülerek kapatılmış bir kemer, bir açıt için kullanılır. || Sağır duvar, DOLU- DUVAR'ın eşanlamlısı.

—Mat. çözlm. Sağır değişken, İNTEGRALLEME ARACl'nın eşanlamlısı.

—Süslem. sant. Sağır pencere, herhangi bir parçayı bezemek için yapılmış yalancı pencere (örneğin gotik lambriler).