SAKİM sıf. (ar. sakamet'ten sakim). Esk.
1. Bozuk, eksik, hatalı: "Bir Kaadir-i Mutlak eylemişken tanzîmlDevran görünür her kula bir türlü sakîm" (Y. K. Beyatlı).
2. Hasta, hastalıklı.
3. Rivayeti doğru ve sağlam olmayan hadis için kullanılır.