SALOME, yahudi prenses (öl. 72’ye doğr.), Herodes Philippus ile Herodias'ın kızı. Annesinin teşvikiyle, üvey babası tetrarkhes Herodes Antipas (annesinin ikinci kocası) için dans etmesi karşılığında Vaftizci Yahya’nın başını elde etti. Markos (VI, 21-28) ve Matta (XIV, 6-11) İncillerinde sözü edilen Salome’nin ünlü dansına, tarihsel bakımdan pek inanmamak gerekir.

—Ikonogr. Salome'nin dansı Ortaçağ’da sık sık canlandırıldı: Toulouse (musöe des Augustins) ve Gerona sütun başlıklan; Avallon ve Rouen alınlık tablaları; San Zeno (Verona) kilisesi kapılarındaki, Amiens katedrali koroyerindeki heykeller; Bourges ve Lyon kiliselerinin vitrayları; Giotto, Filippo L.ippi, Andrea del Saıto’nun freskleri; Donatello’nun alçakkabartmaları (Siena vaftizhanesi); Q. Metsys'in üçkanatlısı (Anvers). Uıini ve Terbrugghen, celladın Vaftizci Yahya’nın başını Salome'ye verişini tasvir eden tabloyu yaptılar; Cranach (Hartford, Chicago, Budapeşte), Tiziano (Madrid), G. Reni (Roma) Salome’yi bu başla birlikte canlandırdılar. Salome’nin kişiliği G. Moreau’ya (Herodes önünde dans eden Salome, bos Angeles), O. VVİlde'ın kitap resimleyicisi A. Beardsley’e esin kaynağı oldu.

—Koregr. F. Schmitt, R. d’Humiöre'in aynı konudan yararlanarak yazdığı bir mimodramın müziğini besteledi; bu Salome trajedisi, önce Loîe Fuller ve sınırlı bir orkestrayla theâtre des Arts'da temsil edildi (1907), sonra bale olarak Truhanova tarafından Châtelet'de oynandı (1912), Diaghilev tarafından da Opöra’da (Paris) sahneye kondu (1913). Kesin biçimiyle bu partisyon, Concerts Colonne'da 1911 'de seslendirildi.