SAMİMİYET, -tl a (ar şamim ve -iyyet'ten şamimiyyet).
1. içten, samimi olan kimsenin, davranışının niteliği; içtenlik: Sözlerinin samimiyetine inanmak, inanmamak.
2. Resmiyetten uzak olma; teklifsizlik: Bu ne samimiyet.
3. Samimiyetle, samimi olarak, samimi bir biçimde; içtenlikle: Bir şeyi samimiyetle itiraf etmek.