SANTAYANA (George), İspanyol asıllı amerikalı filozof (Madrid 1863-Roma 1952). 1889-1912 arasında Harvard üniversitesi ’nde felsefe profesörü olan Santayana, Sonnets and other Verses (Soneler ve öbür şiirler) [1894], The Sense of Beauty (Güzellik duyusu) [1896], interpretations of Poetry and Religion (Şiir ve dinin yorumları) [1900], The Life of Reason (Aklın yaşamı) [5 çift, 1905-06] adlı kitaplarını yayımladı. 1912'de Avrupa’ya yerleşti, burada Scepticism and Animal Faith (Kuşkuculuk ve hayvan sevgisi) [1923], The Reaim of Essence (Üzün yurdu) [1927], The Realm of Matter (Maddenin yurdu) [1930], Some Turns of Thought in Modern Philosophy (Modern felsefenin dönüm noktaları) [1933], The Last Puritan (Son püriten) [1935], The Realm of Truth (Gerçekliğin yurdu) [1937], The Realm of Spirit (Tinin yurdu) [1940], Persons and Places (Kişiler ve yerler) [1944-1953], The idea of Christ in the gospels (incirlerde İsa düşüncesi) [1946], Dominations and Povvers (Egemenlikler ve güçler) [1951] gibi kitaplarını yayımladı. Santayana'ya göre, gerçeklik olarak, duyularımızla algıladığımız şeyi, yani maddeyi kabul etmeliyiz. Bilinç, yaşama yardım eder, ama hiçbir şeyin nedeni olamaz. Santayana'nın ahlak anlayışı, Aristoteles'inkine bağlıdır: her ülkünün doğal bir temeli vardır. Ussal bir ahlak, filozoflar için yeterlidir.