SAPİR (Edward), amerikalı dilbilimci (Lauenburg, Almanya, 1884 - New Haven, Connecticut, 1939). Yenidilbilgiciler geleneği içinde yetişmesine karşın, E Boas'ın etkisiyle bu gelenekten sıyrılarak kendisini amerikalı Kızılderililerin dillerini ve kültürlerini betimlemeye adadı. Ancak eşzamanlı ve biçimsel bir yöntemle gerçekleştirilebilecek olan bu betimlemenin özel koşulları Sapir'i daha 1925 yılında Saussure'ün ve Prag okulunun çalışmalarından bağımsız olarak, sesbirim kavramını belirlemeye yöneltti. Aynı zamanda, oluşsal sınıflandırmaya göre değil, biçimsel yapıya ilişkin verilere (yapıbilgisi, türetme yolları, anlambilimsel kuruluş vb.) dayalı yeni bir dil tiplemesi önerdi. Sapir’in dil anlayışına göre (Sapir-Whorf varsayımı), "duyulur gerçekliğin simgesel bir anlatımı" olan her dil, kendine özgü bir dünya görüşü içerir. Bu dünya görüşü, düşünceyi düzenleyip koşullandırır, bu nedenle de düşünceden ayrılamaz. Bir bireşim yapıtı olan Language (Dil) [1921], yerleşik tarihsel görüşler dışında, dil olgularının dizgesel niteliği üzerinde durarak yeni bir dil bilimi kurmayı amaçlayan ilk denemelerden biridir. Chicago’da (1925 -1931), sonra Yale’de (1931'den ölümüne kadar) profesörlük yapan Sapir, yayımladığı birçok yazıyla amerikan yapısalcılığının özgün bir öncüsü durumuna geldi. Bu yazıların bazıları, 1949’da Selected Writings in Language Culture and Personality’de (Dil üstüne seçme yazılar, kültür ve kişilik) toplandı.