SARAÇ a. (ar. serrâc'dan).
1. Koşum ve eyer takımları yapan ve/ ya da satan kimse.
2. Koşum ve eyer takımlarını süsleyen, işleyen, onaran kimse.
3. Deriden, muşambadan vb. bavul, çanta vb. yapan kimse
4. Saraç iğnesi, saraçların kullandığı ucu keskin, çeşitli kalınlıkta düz ya da eğri iğne, (ince derilerle bezleri dikme ye yarar) || Saraç tezgâhı, saraçların uze rinde çalıştığı kare biçimli, kenarlıklı ve kolay taşınabilen masa. (Işığın geliş yönüne göre yerinin değiştirilebilmesi için kolayca taşınabilecek biçimde yapılmıştır.)
Kaynak: Büyük Larousse