SAVRUK sıf. (savurmakları savur-uk savruk).
1. Dikkatini belli bir noktada yoğunlaştıramayan, aklını yaptığı işe veremeyen kimse için kullanılır; dağınık, dikkatsiz: Savruk bir genç.
2. Düzenli, derli toplu olmayan kimse için kullanılır: Ne savruk çocuksun, odanda hiçbir şey yerli yerinde değil.
3. Dağınıklık, düzensizlik gösteren şey için kullanılır: Savruk bir yazı.
Kaynak: Büyük Larousse