Alessandro Scarlatti (Palermo 1660 - Napoli ' 1725), 12 yaşında gittiği Roma'da, olasılıkla Carissimi'den ders aldı. 1678'de romanyalı bir kızla evlendi, on çocuğu oldu. ilk operası Gli Equivoci nel sembiante, 1679'da Roma'da önce halk önünde, sonra da İsveç kraliçesi Christina'nın önünde sahnelendi. Bunun üzerine Christina onu, capella yöneticiliğine atadı. 1683'e doğru, San Gerolamo della Caritâ kilisesi'nin capella yöneticisi oldu. 1684’te gittiği Napoli'de, San Bartolome- o'da kendi yapıtlarını (La Psiche overo Amore innamorato) temsil eden bir topluluğu yönetti. 1684’te Napoli Krallık capellası'nın başına getirildi. Çok sayıda opera besteledi. 1702’de haziran-ekim arasını oğlu Domenico ile birlikte Floransa’da geçirdi. Ertesi yıl Roma’ya yerleşti, 1707'de Santa Maria Maggiore kilisesi’nin capella yöneticiliğine atandı. 1708 sonunda, Roma’dan ayrılarak Napoli Krallık ca- pellası'ndaki görevine döndü. Bir daha da buradan ayrılmadı. 1715’te papa ona "şövalye" unvanını verdi. Son üç yılını, Napoli'de inzivada geçirdi. Çok verimli bir besteciydi: yaklaşık 115 opera (L’Onestâ negli amori, 1680; Gli Equivoci in amore overo la Rosaura, 1690; il Pirro e Demet¦ rio, 1694; il Mitridate Eupatore, 1707; il Tigrane, 1715; Telemaco, 1718; La Griselda, 1721); çoğu bir ses ve sürekli bas için olmak üzere 600’ü aşkın kantat, serenatlar, oratoryalar (il Martirio di sanla Ursula), missalar, motetler, bir Aziz Yuhanna' ya göre çile, oda sonatları, klavsen için toccatalar ve çeşitli parçalar, 12 Sinfonie di concerto grosso (1715), sonatlar ve kuramsal kitaplar. Scarlatti’nin çalgı yapıtlarının en iyileri, operalarının uvertürleri ve ritornellolarıdır. Geri kalan çalgı yapıtlarında, biçim ve üslup bakımından tutucudur. Ama vokal yapıtları önemlidir. Arya ve ariettalarının özellikleri, plastik güzellikleri ve yeni armonileriyle şan sanatını doruğa ulaştırdı. Yapıtları son derece ince zevkli ve dengelidir. Alessandro Scartatti'nin sanatı, opera seria ve kantatın sonunu ve kendisinden sonra yaratıcı gücünü yitiren İtalyan barok müziğinin en yüksek noktacını simgeler.
Kaynak: Büyük Larousse