Giuseppe Domencio Scarlatti Alessandro Scarlattinin Oğlu (Napoli 1685- Madrid 1757), 1701'de Napoli sarayı'nın orgcusu ve bestecisi oldu, operalar ve dinsel yapıtlar besteledi. 1705'te Venedik'e gitti, Gasparini, Hândel ve Roseingrave ile ilişki kurdu. 1709'da Roma' da, Polonya kraliçesi Marja Kazimiera'nın hizmetine girdi. Kraliçe 1714'te Roma'dan ayrılınca Portekiz büyükelçiliğimin ve Vatikan'da Giulia capellası'nın (1715-1719) müzik yöneticiliğini yaptı. Bu yıllarda Hândel ile, org ve klavsen yarışmasına girdi. Orgda Hândel, klavsende Scarlatti kazandı. 1719’da, Portekizli Joâo V, Scarlatti’ye Santiago nişanı verdi ve onu, kızı Maria Barbara’nın klavsen öğretmenliğine atadı. Domenico, 1724, 1725 ve 1728'de üç İtalya gezisi yaptı. Maria Barbara, geleceğin ispanya kralı Fernando VI ile evlenince (1728), Madrid'e yerleşti ve ölümüne değin Maria Barbara'nın hizmetinde kaldı. Domenico operalar, oratoryolar, dinsel yapıtlar, sinfonialar yazdı. Ama en değerli yapıtları, Maria Barbara'nın onuruna besteleyip- alçakgönüllükle Essercizi per gravicembalo (Klavsen için alıştırmalar) diye adlandırdığı 550 klavsen sonatıdır. Her biri, baştan sona aynı tempoda olan ve yinelenen iki bölümden oluşan bu sonatlar, yeni (çoğu kez cüretkâr) bir armoni anlayışını yansıtır; bu yapıtlarda armoni, bazıları İspanyol halk müziğinden alınmış, çok nitelikli ve değişik temaları destekler. Ritim, durmadan yinelenir. Sonatlarının çoğunun, kontrastlarla canlılık kazanmış üslubu, hiçbir zaman basit virtüozluğa kaymamıştır. Bunların karşıtı olan ağır tempolu öbür sonatları, anlatım bakımından gerçek birer şiirdir, ispanyada Antonio Soler, D. Scarlatti'nin etkisinde kaldı; ama XVIII. yy.'da yapılan birçok yayın sayesinde, en iyi İngiltere'de tanındı. XX. yy.’da D. Scarlatti’nin klavsen yapıtları, A. Longo (1906-1908), R Kirkpatrick (1953) ve G. Pestelli (1966) tarafından yapılan incelemeler, yayınlar ve kataloglar sayesinde ilgi gördü. Amerikalı klavsenci Scott Ross, D. Scarlatti’nin klavsen sonatlarının tümünü, ilk kez plağa (34 kompakt disk) çaldı [1988] .
Kaynak: Büyük Larousse