SCHLEGEL (August Wilhelm VON), alman yazar (Hannover 1767 - Bonn 1845), Johann Elias Schlegel’in yeğeni. Göttingen’de Bürger'in öğrencisiydi ve Jena Universitesi'nde profesör oldu (1798). Goethe ve Schiller’in yönettiği Die Horen dergisinde yazıları yayımlandı. Kardeşi Friedrich’le Athenâum dergisini kurdu ve Berlin’e yerleşti (1801). Tieck ve Novalis gibi ozanlarla ve Fichte ve Schelling gibi filozoflarla ilk romantik grubu, "Jena romantikleri” grubunu oluşturdu. Madame de Stael'le dostluk kurdu ve onun Almanya üstüne (De l’Allemagne) adlı yapıtından etkilendi. 1818’den başlayarak Bonn Üniversitesi’nde ders verdi. Tieck'le birlikte Shakespeare’i (1797-1810), Calderön'u (1803-1809),ayrıca Tasso’yu, Petrarca ve Ariosto’yu almancaya çevirdi. Ozandan çok kuramcı olan Schlegel fransızca kaleme aldığı Comparaison entre la "Phâdre" de Racine et cette d’Euripide'ı (Racine'in Phödre’i ile Euripides’in Phaidra’sının karşılaştırması) (1807), Vorlesungen über dramatische Kunst und Literatür (Dramatik sanat ve edebiyat üzerine dersler) [1809], Geschichte der deutschen Sprache und Poesie (Alman dilinin ve şiirinin tarihi) [1818-19] gibi yapıtlar yayımladı.
Herder’in ve hakkında iki deneme yazdığı Lessing'in görüşlerini benimseyerek, çok yapay, çok dar bulduğu transız klasikçiliğine ve Schiller’in idealizmine karşı çıktı. Kaynağını yalnızca Ortaçağ şiirinden değil aynı zamanda bütün uygarlıkların doğurduğu büyük şiirsel yapıtlardan da alan romantizm, sanatın ve güzelliğin yüceltilmesine dayanır. Schlegel, resimde, flaman ve alman primitiflerini yeniden keşfetti ve sevdi.