SCHLEGEL (Karl Wilhelm Friedrich von ), alman yazar ve bilgin (Hannover 1772 - Dresden 1829), August Wilhelm von Schlegel’in kardeşi. Göttingen ve Leipzig’de öğrenim görürken klasik filolojiyle ilgilendi. 1796'da Jena’ya kardeşi August VVİlhelm'in yanına gitti; romantiklerin çevresine girdi. Berlin'de kardeşiyle Athenâum (1798) dergisini kurdu. Romanı Lucinde (1799) ve Athenâumda ve sonra Europa'da (1803- 1805) yayımlanan makaleleri ve denemeleri alman romantik düşüncesine yaptığı belli başlı katkılardır: Fichte'nin etkisi altında, şiirde mutlak idealizmi aradı. Ozanın özgürlüğü, gizemcilik gibi duyusal tatları da, onlara esin olmadan dile getirmeye ve alayı bir kurtarıcı olarak kullanmaya dayanır. 1808’de katolikliği benimsedi ve 1802-1804 yılları arasında Paris’e yaptığı bir yolculuk sırasında sanskritçe ve farsça üzerindeki çalışmalarının sonucu olan denemesi Über die Sprache und die VVeisheit der indier’ı (Hintliler’in dili ve felsefesi üzerine) ve Viyana şansölyeliğindeki resmi görevleri sırasında, Viyana Üniversitesi'nde verdiği derslerin metni olan Geschichte der alten und neuen Literatur'u (Eski ve modern edebiyat tarihi) [1815] yayımladı.