SCHLİCK (Moritz), alman filozof (Berlin 1882 - Viyana 1936), Viyana çevresinin kurucularından. Fizik öğrenimi gördü, daha sonra felsefeye yöneldi; Rostock ve Kiel üniversitelerinde ders verdi. 1922’de, Vıyana'da tümevarımsal bilimler felsefesi kürsüsüne atandı. Schlick, dolaysız, doğası gereği başkasına iletilemez olan deneyimle mantık yasalarına bağlı bilimsel bilgi arasındaki ayrıma dayanan bir bilim- kuramı (epistemoloji) kurdu. Ama ona göre mantık yasaları dilbilgisi kurallarından başka bir şey değildi. Wittgenstein'ın ve Carnap'ın etkisiyle mantıksal olguculuğun (pozitivizm) savlarını benimsedi ve Viyana çevresinin en etkili üyelerinden biri oldu. Vardığı ilk sonuçları Allgemeine Erkenntnislehre'da (Genel bilgi kuramı, [1918]) yayımlandı Bu yapıtta, bilginin özünü (bilgi sezgi değildir), bir problem olarak düşüncenin özünü (tutarlılık, birlik, apaçıklık, doğrulama) bilimsel araştırmanın gerçeklik karşısındaki sorunlarını (gerçeklik nasıl belirlenebilir, nasıl bilinebilir, özellikle de gerçeklik bilgisi nasıl geçerli kılınabilir) ele aldı ve incelemeyi, evrendeki özdeşliklere dayandığını düşündüğü tümevarımsal bilgiyle tamamladı.
Schlick, sanat ve ahlakla da ilgilendi. Baden'in yenikantçı kuramlarına karşı çıkarak, mutlak değerleri yadsıdı ve iyiliğe dayalı bir hazcı ahlak anlayışı ortaya koydu. Başlıca yapıtları: Lebensweisheit (Yaşamın bilgeliği) [1908], Raum undZeitin der gegenwârtigen Physik (Çağdaş fizikte uzay ve zaman) [1917], Fragen der Ethik (Etik sorunları) [1930], yaşamının son on yılında yazdıklarını bir araya getiren Gesammelte Aufsâtze 1926-1936 (1938). 22 haziran 1936'da bir ders sırasında öğrencilerinden biri tarafından öldürüldü.