SEĞİRTMEK gçz. f. Bir kimse sözkonusuysa, yakın bir yere koşar adımlarla, çabuk gitmek: Annesinin kızgın bir sesle kendisini çağırdığını duyunca hemen seğirtti.

♦ seğlrdişmek işt. f. Esk. Birlikte koşmak, koşuşmak; birlikte emek harcamak: “Seğirdişdiler kapuya ve Zeliha yırttı Yusuf'un gönleğini" (Cevahir-Cıl-esdaf XV.yy)